Czy ja wspominałam już, że lubię łączyć przyjemne z pożytecznym? Zapewne nie raz. No więc w mojej opinii, takim sprytnym rozwiązaniem, które łączy te dwie cechy, jest robienie ścieżek ogrodowych wzdłuż rabaty. Rozwiązanie ma same zalety:
Łączy w sobie kilka funkcji praktycznych....
Jest to jeden ze sposobów na oddzielenie rabaty od trawnika, dzięki czemu trawa nie wrasta w rośliny i łatwo ją skosić. Szerzej ten temat opisała Iza Tamaryszek
Pozwala na uzyskanie efektu bujnych rabat, który osobiście bardzo lubię. Przy zastosowaniu wąskiego obrzeża rośliny wylewają się na trawnik, co nie służy ani im (łatwo je poszarpać przy koszeniu) ani trawie.
No i oczywiście – służy jako nawierzchnia komunikacyjna. Nie zawsze oczywiście mamy potrzebę robienia ścieżki akurat wzdłuż rabaty ale jeśli akurat biegną one mniej więcej w tym samym kierunku, to warto je ze sobą połączyć – nawet gdybyśmy w efekcie musieli nadłożyć kilka kroków.
... i poprawia walory estetyczne ogrodu
Jak patrzę po różnych ogrodach, to widzę pewną tendencję: przy robieniu rabat mamy skłonność do nadmiernej fantazji i wytyczamy je w jakieś nieregularne, niepotrzebnie skomplikowane fale. Z kolei przy ścieżkach mamy odwrotnie – lubimy je robić po linii prostej, tak jak nam najwygodniej przejść. W efekcie otrzymujemy dwie niepasujące do siebie linie, z których żadna nie pełni funkcji linii prowadzącej. Ale jeśli je połączymy… Czary mary – mamy zupełnie inny efekt:
A teraz powiedzcie mi, czemu ja taka mądra nie byłam trzy lata temu, jak kładliśmy obrzeża w naszym ogrodzie? Nie dość, że położenie krawężników na płask byłoby dużo łatwiejsze niż wkopywanie ich na sztorc, to teraz byłoby łatwiej kosić.
Aaaa, przypomniałam sobie – to z powodu różnicy poziomów. To nas usprawiedliwia. Ale tam gdzie mamy płasko, mogliśmy położyć na płask. Uczcie się na moich błędach. I na tych pięknych inspiracjach:D